Nie słuchaj słów moich, szalonych rzucanych
tak mało w nich mnie, duszy, serca, uczucia
zatop się w szeptach, spojrzeniach skrywanych
i pieśni mojej doznasz w głębi ułucia

Słowo ulotne jest, jak wiatr nad drzewami
daleko mu do mnie, radości mojej
przecież gdyś sama, z swoimi troskami
w ciszy znajdziesz marzenia swoje

A ja, jeśli mówię o pięknych rzeczach
spokój tylko mącę i nieśmiałą tęsknotę
więc tyle weź, co wyczytasz w mych oczach
a resztę zobaczysz w wietrze, w swym sercu
i w bajce za oknem