Najnowsza historia OKS-u Olesno pełna jest przeciwstawień. Wzloty i upadki, chwile radości i goryczy przeplatają się ze sobą, ale nikomu nie życzymy, by musiał w nich uczestniczyć. Drużyna rok temu zanotowała świetny sezon w V lidze i do ostatnich chwil walczyła o awans do IV ligi. Przegrała go dopiero w ostatniej kolejce, ale po dobrej walce i w sytuacji, gdy wiadomo było, że konkurentów do awansu było jeszcze dwóch i wszyscy warci byli siebie nawzajem.

Potyczka o drugie miejsce (premiowane awansem) toczyła się do samego końca. Uczestników w tym wyrównanym maratonie było trzech: OKS Olesno, Chemik Kędzierzyn i Skalnik Gracze. Awans dopiero w ostatnim meczu zapewnił sobie Skalnik Gracze. Drużyna Olesna, choć bardzo bliska była osiągnięcia wymarzonego sukcesu, musiała plany odłożyć na za rok. Tak przynajmniej wydawało się w czerwcu, gdy finiszował poprzedni sezon. Nikt w najczarniejszych nawet scenariuszach nie przypuszczał, że w nowy sezon drużyna wejdzie zupełnie bez formy i z roli faworyta kolejnych meczów stanie się chłopcem do bicia. Miast szlifować zeszłoroczną formę i podjąć próbę postawienia kropki nad "i" nad niedokończonym zadaniem z wiosny, Olesno stało się dostarczycielem punktów i po dziewięciu meczach zajmuje dopiero przedostatnią pozycję.

Miast walczyć o awans drużyna walczy o przetrwanie. O awansie dziś nikt już nawet nie wspomina, sukcesem będzie utrzymanie V ligi, bo jak na razie, to na horyzoncie coraz wyraźniej wyłania się widmo okręgówki. Z funkcji trenera zrezygnował Łukasz Kabaszyn, jego miejsce zajął Kamil Jasina. Ruchy kadrowe w Oleśnie świadczą o tym, że sytuacja jest napięta, a włodarze klubu mają świadomość, że w drużynie dzieje się źle i bez zdecydowanych zmian o poprawie sytuacji nie ma co marzyć.

Olesno wygrało tylko jeden mecz, inauguracyjny, ze Spartą Paczków. Wtedy wydawało się, że wszystko jest w należytym porządku, a drużyna jest na najlepszej drodze do walki o tytuł mistrzowski. Później przyszła porażka z Głubczycami i remis z Chemikiem. Być może te wyniki uśpiły czujność drużyny, bo można je było łatwo uzasadnić: Głubczyce to spadkowicz z IV ligi, a Chemik już rok temu był poważnym i wymagającym rywalem. Dopiero pogrom, jakiego drużyna doznała na własnym boisku z Piotrówką (0-5, na własnym stadionie), zaświecił czerwoną lampkę i dał do myślenia. W kolejnym meczu kolejna wysoka porażka (0-6 w Mechnicach) i wtedy stało się jasne, że w Oleśnie dzieje się źle, a zwrotnice poustawiane są nie tak, jak należy. Miesiąc czasu jednak już minął i w tabeli zaczęło to być bardzo wyraźnie widać. Miesiąc w Oleśnie stracony.

Co gorsza, mimo uświadomienia sobie, że w klubie dzieje się źle, nie znaleziono, jak do tej pory, skutecznej recepty na poprawę sytuacji. Olesno obok Piasta Strzelce staje się wielkim przegranym sezonu. O ile drużynę Piasta przerósł awans ponad miarę do IV ligi, to drużynę Olesna trawi przegrana w wyścigu po ten awans. Trudno powiedzieć, co gorsze. W IV lidze Olesno nie miałoby łatwej przeprawy - Skalnik Gracze i Małapanew zamykają IV-ligową tabelę i podobnie jak Piast rok temu, są na najlepszej drodze do powrotu na opolskie podwórko. Po takim zderzeniu z futbolem o klasę lub dwie wyższym powrót do normalności może być ciężki. Olesno tak bolesnej lekcji nie doświadczyło, ale trauma po niespełnionym sukcesie, tym większa, że jego osiągnięcie było tak bliskie, może równie skutecznie sparaliżować drużynę, czego Olesno chyba najwyraźniej doświadcza.

W najbliższej kolejce Olesno podejmuje u siebie Śląsk Łubniany i faworytem na pewno nie jest. W końcu jednak musi przyjść moment przełamania i wtedy być może drużyna zacznie wracać do normalności. Za późno jeszcze nie jest. Choć wiele zostało już zaprzepaszczone, a straconych punktów odzyskać się już nie da, to można odzyskać wiarę we własne możliwości i swoją wartość, a zwycięstwo może podziałać na drużynę, jak balsam na ciało. Trzeba jednak uczynić pierwszy krok. Czy już teraz?