Jeśli nie ta chwila o kwiaty w ogrodzie Twoim się oparła
jeśli nie ten zapach, nie ta słodycz na ramieniu Twym się wsparła
jeśli nie ten kwiat, nie ten oddech przybywa w Twe strony
jeśli nie ta mozaika, nie ten pasaż wśród traw ułożony
jeśli nie to tchnienie, nie ta myśl nad lasem błądząca
jeśli nie to pragnienie, nie ta woda jak potok rwąca
jeśli nie tutaj, nie zanuci melodii pieśń radosna
jeśli nie znajduje, nie prosi, kwiatów nie ożywia niczym wiosna
jeśli nie ta ręka, nie ten głos za sobą wzywa
jeśli nie ten ogród, nie ten szum wśród drzew przyzywa
jeśli nie ten wzrok, nie ta nadzieja wokół Twego domu kwitnie
jeśli nie ten owoc, nie to słońce, jak zbyt wczesne, niedojrzałe wiśnie
jeśli nie to niebo, nie to serce, nie te sny na Twym stoliku
jeśli nie te chęci, nie te dzieła marzeń ogromu bez liku
jeśli nie tak pora, nie ten kamyk, nie ten krok źle postawiony
jeśli nie ten odgłos, nie to echo, jak obraz fałszywie wymyślony
jeśli nie to miejsce, nie ten ptak wychwala słońce
jeśli nie ta kropla, nie to morze, nie ta woda latem gorąca
jeśli nie to wszystko, nie ta noc, nie ten wieczór wśród moczarów
jeśli nie ta fala, nie ten plusk tajemniczych pełen czarów
jeśli nie ten dzwon, nie ten ton wśród snów Twych bije
jeśli nie ta radość, nie to pragnienie w sercu Twym żyje
To uwierz, że są na świecie takie chwile
uwierz, że są takie, co wspomina się mile
chwile, co jak motyl przez serce przechodzą
i zalążki miłości rodzą
co podnoszą, nadzieję wlewają i Boga proszą
co śpiewają, tchem otuchy troski roszą
co pragną szczęścia, w chmur przestworza białych ulatają
i świat cały swą radością kochają
Uwierz, że są na świecie takie miejsca
gdzie pozostawia się najgorętsze myśli swego serca
że Twe serce Cię zawsze do nich zaprowadzi
i na tronie szczerozłotym miłości królestwa osadzi
że są takie miejsca, najpiękniejsze na całym świecie
o których nie sposób zapomnieć przecie
co tętnią, co tęsknią, co z dala przyzywają
i prawdziwą miłością kochają ...
A tęsknota - piękna jest przecie
jak trawa samotna, jak strumyk jedyny w zielonym lesie
jak smutek cichy, jak wody dwie krople
piękna jest przecie, jak błyszczące lodu sople
choć smutna, błękitna, i ze łzami w oczach
piękna jest i głęboka - tęsknota przecie złota
jak zachód słońca, jak schyłek dnia minionego
jak śpiew słowika, spojrzenie kotka małego zagubionego
jak struna cudowna, dźwięk pożegnania
jak koniec, zakończenie, uśpienie wytrwania
odejście daleko, w noc, do dnia nowego
jak noc gwieździsta wokół księżyca zaczarowanego
tak piękna jest tęsknota, jak jesienna słota
jak oddech milczenia, taka jest tęsknota ...
A ziarno, jeśli nie obumrze, w ziemię wpadłwszy ...
... każdy Ci to powie, każdy ...
| « poprzednia | następna » |
|---|